นกกระทุงเป็นชื่อสามัญของนกน้ำขนาดใหญ่ชนิดใดชนิดหนึ่งในสกุลPelecanus ของวงศ์Pelecanidaeลักษณะเด่นคือลำตัวหนัก คอยาว เท้าเป็นพังผืดซึ่งนิ้วทั้งสี่เชื่อมติดกันด้วยใย และปากยาวตรงที่มีลักษณะเฉพาะ กระเป๋าแบบไม่มีขนที่ถอดแยกได้ใช้สำหรับจับและถือเหยื่อ (ส่วนใหญ่เป็นปลา ) มีนกกระทุงประมาณแปดสายพันธุ์ที่ยังหลงเหลืออยู่ นกกระทุงสมัยใหม่พบได้ในทุกทวีป ยกเว้นทวีปแอนตาร์กติกา ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในเขตอบอุ่น แม้ว่าระยะผสมพันธุ์จะอยู่ที่ 45° ทางใต้ นกกระทุง ออสเตรเลีย, P. conspicillatus ) และ 60° ทางเหนือ (นกกระทุงขาวอเมริกัน, P. erythrorhynchosทางตะวันตกของแคนาดา ) (Nelson et al. 2003) นกในแผ่นดินและน่านน้ำชายฝั่ง พวกมันไม่มีอยู่ในบริเวณขั้วโลก มหาสมุทรลึก หมู่เกาะในมหาสมุทร และในทวีป อเมริกาใต้ นกกระทุงมีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศ ใน ห่วงโซ่อาหารโดยกินปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังเป็นหลัก แต่ยังรวมถึงสัตว์มีกระดูกสันหลังขนาดเล็กบางชนิดด้วย และไข่ ลูกอ่อนหรือตัวเต็มวัยจะถูกกินโดยนกล่าเหยื่อสัตว์เลื้อยคลานหนูแมวและสุนัขเขี้ยว สำหรับมนุษย์แล้ว รูปแบบและพฤติกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ และการว่ายน้ำและการบินที่สง่างามทำให้มนุษย์เพลิดเพลินในธรรมชาติมากขึ้น นอกจากนี้ บางตัวถูกจับเพื่อเป็นอาหาร เสื้อผ้า หรือเพื่อจุดประสงค์ทางการแพทย์ (Howard 2003)