นกฮูก ส่วนใหญ่กินสัตว์ฟันแทะขนาดเล็กเป็นส่วนใหญ่ แต่อาหารของพวกมันยังรวมถึงนก ปลา แมลง และสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กว่า เช่น กวางสาวและสุนัขจิ้งจอก นกฮูกบางตัวออกล่าในเวลากลางวันหรือตอนพลบค่ำ แต่ส่วนใหญ่ไล่ตามเหยื่อในเวลากลางคืน โดยอาศัยการได้ยินที่ไวเป็นพิเศษและการมองเห็นตอนกลางคืนที่ยอดเยี่ยม นกฮูกมีลักษณะพิเศษที่เรียกว่าอายส์ไชน์—ดวงตาของพวกมันจะเรืองแสงสีส้มแดงเมื่อส่องแสงสว่างในเวลากลางคืน การเรืองแสงเกิดจากชั้นของเนื้อเยื่อด้านหลังเรตินาที่สะท้อนแสงที่มองเห็นได้ ทำให้พวกมันมีความสามารถพิเศษในการมองเห็นในความมืด แม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถขยับดวงตาขนาดใหญ่ ได้ แต่พวกมันก็ชดเชยการขาดกล้ามเนื้อตาด้วยคอที่สามารถบิดได้ถึง 270 องศาเพื่อติดตามการเคลื่อนไหวของเหยื่อ นกเค้ากู่ ส่วนใหญ่จะสแกนหาเหยื่อจากคอนหรือขณะอยู่กลางอากาศ แต่บางตัวจะบินเหมือนเฮลิคอปเตอร์เหนือเหยื่อ เนื่องจากขอบของขนนกฮูกนั้นนิ่มแทนที่จะแข็ง สัตว์กินเนื้อจึงมีความได้เปรียบเหนือเป้าหมาย นั่นคือการโฉบอย่างเงียบเชียบ  นกฮูกไม่มีฟันเหมือนนกชนิดอื่น ๆ กลืนเหยื่อทั้งหมดหรือเป็นชิ้นใหญ่ หลังจากนั้นพวกเขาก็ไอเป็นเม็ดผมและกระดูกที่ย่อยไม่ได้