เมื่อจัดลำดับจีโนมมนุษย์ นักวิจัยทางคลินิกได้จินตนาการถึงยุคที่ข้อมูลจีโนมส่วนบุคคลของเราสามารถนำมาใช้เพื่อปรับแต่งการรักษาทางการแพทย์ให้เหมาะกับความต้องการของแต่ละบุคคลได้ Walhout อธิบาย แม้ว่าโครงการจีโนมมนุษย์จะเสร็จสิ้นในปี 2546 และความก้าวหน้าด้านจีโนมและเทคโนโลยีการจัดลำดับเชิงลึก แต่ยาเฉพาะบุคคลยังคงให้คำมั่นสัญญามากกว่าความเป็นจริงส่วนหนึ่งของความท้าทายในการพัฒนา ยาเฉพาะบุคคล คือ DNA ของเราเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสุขภาพของมนุษย์ การรับประทานอาหารและสภาพแวดล้อมของแต่ละคนมีผลกระทบอย่างมากต่อกระบวนการเมแทบอลิซึม และเนื่องจากบุคคลสองคนไม่ได้รับประทานอาหารที่เหมือนกันทุกประการ การคลี่คลายความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของพันธุกรรม อาหาร และสิ่งแวดล้อม และการเชื่อมโยงสิ่งเหล่านี้กับรูปแบบต่างๆ ของเมแทบอลิซึมจึงเป็นเรื่องยุ่งยาก นอกเหนือจากการจัดลำดับจีโนมแต่ละรายการแล้ว นักวิทยาศาสตร์จำเป็นต้องทำซ้ำการวัดเมแทบอลิซึมในคนที่มีอายุและเพศเดียวกัน ซึ่งตามหลักการแล้วจะบริโภคอาหารแบบเดียวกันและสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่เหมือนกัน