การบินและอวกาศสมัยใหม่เริ่มต้นโดยวิศวกรGeorge Cayleyในปี 1799 Cayley เสนอเครื่องบินที่มี ปีกคงที่และหางในแนวนอนและแนวตั้ง ซึ่งกำหนด ข่าว คุณลักษณะของเครื่องบินสมัยใหม่ [3] ในศตวรรษที่ 19 ได้มีการก่อตั้งสมาคมการบินแห่งบริเตนใหญ่ (พ.ศ. 2409) สมาคมจรวดแห่งอเมริกา และสถาบันวิทยาศาสตร์การบินซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้วิชาการบินเป็นวินัยทางวิทยาศาสตร์ที่จริงจังมากขึ้น [3]นักบินอย่างอ็อตโต ลิเลียนธัลซึ่งเปิดตัวเครื่องบินแบบหลังเต่า ในปี พ.ศ. 2434 ใช้เครื่องร่อนเพื่อวิเคราะห์แรงแอโรไดนามิก พี่น้องตระกูลไรท์สนใจงานของลิเลียนธัลและอ่านหนังสือของเขาหลายเล่ม [3]พวกเขายังพบแรงบันดาลใจในOctave Chanuteนักบินและผู้เขียนความก้าวหน้าในเครื่องบิน (2437) [3]เป็นงานเบื้องต้นของ Cayley, Lilienthal, Chanute และวิศวกรการบินและอวกาศยุคแรกๆ คนอื่นๆ ที่ทำให้เกิดการบินแบบต่อเนื่องครั้งแรกที่คิตตี้ ฮอว์ก รัฐนอร์ทแคโรไลนา เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2446 โดยสองพี่น้องตระกูลไรท์